?аза?ша шы?арма: Мені? Отаным – ?аза?станым.
?аза?стан – ке?-байта? ел. Т?бесі к?кке тірелген таулары бар, к?к-жасыл орман-то?айлары бар, асу-асу белдері бар, ?ойнауы алтын асты? пен мал?а тол?ан ке? жазира даласы бар ?аза?стан - ?лемге ?йгілі ?те бай ел. Таби?аты ?р алуан жан -жануарлар?а толы, а??улы к?лдері бар, тула?ан тол?ынды те?іздері бар, ?сем ?алалары бар досты?ы жарас?ан к?п?лтты мемлекет. ?н?ранымен ?йгілі, Туымен т??ырлы, Елта?басымен е?селі егемен елімізге ?ызы?а ?арамайтын ел жо? шы?ар.
Ту?ан жер – адам ?мірінде киелі орын алады.
На?ты осы жер оны елімен, ?ткенмен ж?не болаша?пен байланыстырады. Міне, сонды?тан да тіпті балалы? ша?тан бастап-а? адамда отан?а деген махаббат сезімі оянады. ?рбіріміз ?шін Отан оша? басынан басталады: ту?ан жер, ту?ан к?ше, ту?ан ?ала немесе мен ?шін ту?ан кент. Мені? Отаным кішкентай болса да, мен ?шін аса ?ымбат жер Бест?бе кентінен басталады. Д?л осы жерде мені? к??ілді де, шатты?ты, уайымсыз балалалы? ша?ым ?тті. ?йді? ма?ында?ы аулада ойна?аным ж?не бала-ба?ша?а бар?ан к?ше ?лі есімде. Сол кезде ол ма?ан ?те ?зын болып к?рінетін. М?нда к?лік сирек ж?ретін, біра? серуендеп ж?ретін адамдар к?п болатын.
И?. Ту?ан жер ?за??а ?иып жібермейтін. Сен ?р?ашан ?зі? бармаса? да, оймен ?иялдап ту?ан к?шені, есікті? алдын, «?ызым, ?йге кір. » деген ананы? с?здерін еске т?сіресі?. Ж?ректі? ?лсізд?рсілі естіледі. ?азір бойжеттім, біра? та ?мір бойы мен ?шін балалы? ша?та?ы ту?ан аула мен к?ше – мені? кішкентай Отаным. Сонымен бірге мен елімні? бір б?лшегімін, оны? б?гіні мен болаша?ымын.
?аза?стан дай жері ш?райлы, ш?бі ш?йгін ?лкені мен ?р?ашан да ма?тан т?тамын. ?з Отанын с?ю, ?з ана тілін арда?тау - ?рбір азаматты? бірінші міндеті.
М??а?али а?амыз:« Сендердікі ?о?ам, ?мір, заман да, Сен т?зеген ?ала?менен дала? да, Болаша?та барлы?ы да сендердікі, жас ?рпа?, Сендерге аманат етіп табыстаймыз, ?абыл алы?дар!»,- дейді.
Біз - хал?ымызды? ?міт артарымыз, ?лкемізді к?ркейтіп жасартары да біз-жастар. Біз енді т?уелсіздігімізді са?тау ?шін, оны баянды ету ?шін ?мір с?руіміз керек. Ел ?амы ?шін пейішке де, тоза??а да бірге кіруге тиіспіз.
Бабалар ?алдырып кеткен ?лы дала алдында?ы жауапкершілік бізді б?гін осы?ан ша?ырып отыр. Тарих?а есесі кеткен хал?ымызды? б?гінгі та?дыры бізден осыны ?ажет етіп отыр.
|
